قدرت شفابخش موسیقی غمگین

غم معمولاً به‌عنوان یک احساس منفی شناخته می‌شود، اما در زمینه‌های زیبایی‌شناختی ما تمایل داریم که آن را لذت‌بخش بدانیم. ماهیت لذتی که افراد از گوش دادن به موسیقی غمگین تجربه می‌کنند چیست؟ شواهد انباشته‌شده نشان می‌دهد که این لذت با چندین عامل مرتبط است (هورون، 2024).

1. بیان‌های احساسی در صدا و موسیقی

موسیقی احساسات خاصی را با تقلید از صداهای تولیدشده توسط صدای انسان بیان می‌کند. زمانی که افراد در حالتی از غم و اندوه هستند، به‌آهستگی و با صدای آرام‌تر و تُن پایین‌تر صحبت می‌کنند و صدایشان تاریک‌تر به نظر می‌رسد. این ویژگی‌ها به‌وضوح در اثر معروف “آداجیو برای سازهای زهی” از ساموئل باربر دیده می‌شود. این قطعه در یک نظرسنجی بین‌المللی از بی‌بی‌سی به‌عنوان غم‌انگیزترین اثر موسیقی انتخاب شد.

2. موسیقی به‌عنوان ابزاری برای رهایی احساسی

موسیقی می‌تواند به تخلیه خشم یا پالایش احساسات منفی مانند خشم و غم کمک کند. هنگامی که ما به موسیقی غمگین گوش می‌دهیم (یا فیلم غم‌انگیزی تماشا می‌کنیم) از هرگونه تهدید یا خطری که موسیقی (یا فیلم) نشان می‌دهد، جدا هستیم و فاصله داریم. دیدن یک فیلم غم‌انگیز مانند بازدید از پناهگاه بی‌خانمان‌ها نیست. ما احساس دلسوزی یا همدلی می‌کنیم بدون اینکه با بار گناه ناشی از بی‌عملی مواجه شویم. غمی که موسیقی برمی‌انگیزد، امن است زیرا می‌دانیم که واقعاً در دنیای واقعی اتفاق نمی‌افتد.

رزرو وقت مشاوره با روانشناسان کلینیک آغاز

3. لذت موسیقی غمگین

موسیقی غمگین می‌تواند هورمون پرولاکتین را آزاد کند، که همان هورمونی است که در هنگام شیردهی مادران ترشح می‌شود. پرولاکتین احساسی از آرامش و تسکین ایجاد می‌کند که درد روانی را کاهش می‌دهد. این هورمون به مهار اندوه کمک می‌کند.

4. همدلی

همدلی نقش مهمی در لذت بردن از موسیقی غمگین ایفا می‌کند. همدلی به‌عنوان توانایی درک یا احساس آنچه یک فرد دیگر تجربه می‌کند تعریف می‌شود. افرادی که از هنرهای غمگین یا تراژیک متأثر می‌شوند معمولاً در معیارهای کلی همدلی امتیاز بالاتری دارند. شنوندگانی که در همدلی امتیاز بالایی کسب کرده‌اند، بیشتر تحت تأثیر موسیقی غمگین قرار می‌گیرند و توانایی تخیلی بالایی برای شناسایی تجربه یک شخصیت یا فرد خیالی دارند.

5. نوستالژی

موسیقی غمگین محرک قدرتمندی برای یادآوری خاطرات نوستالژیک از زمان‌های گذشته است. این یادآوری خاطرات نوستالژیک می‌تواند حال‌وهوای فرد را بهبود بخشد، به‌ویژه اگر این خاطرات به لحظات مهم و معنادار زندگی (مانند دوران دبیرستان یا دانشگاه) مرتبط باشند. ما از شیرینی این خاطرات از طریق تخیل‌های زنده لذت می‌بریم. در حالی که از یادآوری اوقات خوشی احساس لذت می‌کنیم، تقریباً به همان اندازه، از دلتنگی برای آنها غمگین می‌شویم.

6. تنظیم حالت روحی

موسیقی غمگین مزایای روان‌شناختی تنظیم حالت روحی را به همراه دارد. موسیقی غمگین می‌تواند به‌عنوان یک دوست خیالی عمل کند که پس از تجربه یک فقدان اجتماعی، حمایت و همدلی ارائه می‌دهد. شنوندگان از حضور صرف یک فرد مجازی که توسط موسیقی نشان داده می‌شود و در همان حالت روحی قرار دارد لذت می‌برند؛ این امر می‌تواند به مقابله با احساسات غم‌انگیز کمک کند. برای مثال، سه سوناتای پایانی پیانو شوبرت به آن بخشی از وجود ما که احساس تنهایی می‌کند، صدا و آرامش می‌بخشند. شوبرت این سوناتاها را در سن 31 سالگی نوشت و دو ماه بعد در سپتامبر 1828 درگذشت. شوبرت تجربه تنهایی را می‌شناخت و توانایی بیان آن را در موسیقی خود داشت.

خلاصه

به‌طور خلاصه، موسیقی غمگین این امکان را به شنونده می‌دهد تا از موقعیت‌های ناراحت‌کننده (مانند جدایی یا مرگ) فاصله بگیرد و به‌جای آن بر زیبایی موسیقی تمرکز کند. علاوه بر این، اشعاری که با تجربه شخصی شنونده همخوانی دارند، می‌توانند به احساسات یا تجربه‌هایی که فرد نمی‌تواند خودش بیان کند، صدا ببخشند.

ترجمه شده از منبع: The Healing Power of Sad Music