تربیت فرزندان در دنیای پرشتاب امروز، هرگز به این پیچیدگی و اهمیت نبوده است. در عصری که تکنولوژی و تغییرات سریع فرهنگی زندگی کودکان را تحت تأثیر قرار داده، والدین با چالش‌های بی‌سابقه‌ای روبرو هستند؛ چالش‌هایی که افزایش نگران‌کننده اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی در کودکان و نوجوانان در دو دهه اخیر، گواه اهمیت آن‌هاست. در این میان، آشنایی با مهارت‌های ضروری زندگی کودکان و آموزش آن‌ها به فرزندانمان، کلید آماده‌سازی نسلی توانمند و سالم برای آینده‌ای روشن است.
اما چگونه می‌توانیم فرزندانمان را به بهترین شکل برای موفقیت در بزرگسالی، کسب استقلال و شکل‌دهی روابط پایدار آماده کنیم؟ این مقاله راهنمای جامعی برای والدین است تا با تمرکز بر سه ستون اصلی پرورش، یعنی سخت‌کوشی، توانایی به تعویق انداختن لذت (صبر) و خویشتن‌داری، فرزندانی قوی، سازگار و شاد تربیت کنند.
تمامی این نگرانی‌ها باید با شادابی پیگیری شوند، در حالی که همیشه باید متوجه حفظ تعادل سالم بین کار و زندگی شخصی، حفظ یک ازدواج قوی، پیشرفت مداوم در محل کار، و البته برای اطمینان بیشتر، رفتن به باشگاه چند بار در هفته نیز باشند.
بیشتر بخون: چگونه با تغییرات رابطه پس از تولد نوزاد کنار بیاییم؟ + 8 راهکار برای مدیریت تغییرات رابطه پس از تولد نوزاد
هدف اصلی فرزندپروری
در میان این کلاف سردرگم از فشارها، به راحتی می‌توان هدف اصلی فرزندپروری را از دست داد: آماده کردن کودکان برای موفقیت در بزرگسالی. اگرچه معنای موفقیت به عنوان یک بزرگسال دارای ظرایف بسیاری است، اما اکثر افراد موافقند که در هسته اصلی آن، شامل تبدیل شدن به یک فرد مولد، مستقل، و از نظر عاطفی باثبات است که قادر به شکل‌دهی روابط بالغ و پاداش‌بخش باشد.
برای اینکه کودکان به چنین بزرگسالانی تبدیل شوند، ابتدا باید مهارت‌های لازم برای این کار را کسب کنند. این موضوع با سایر تلاش‌ها در زندگی تفاوتی ندارد. به عنوان مثال، اگر می‌خواهید یک کسب‌وکار موفق داشته باشید، ابتدا باید انواع مهارت‌های مرتبط با کسب‌وکار را فرا بگیرید. اگر هدف شما ایستادن بر فراز قله ماترهورن است، باید مهارت‌های کوهنوردی را بیاموزید.
همین امر در مورد بهترین روش کمک به رشد یک کودک برای تبدیل شدن به یک بزرگسال قوی و سالم نیز صادق است. دوران کودکی زمینه‌ی آموزشی است که در آن مهارت‌های “بزرگ شدن” برای اولین بار شکل می‌گیرند و تیز می‌شوند. این اتفاق زمانی می‌افتد که پسران و دختران جوان با هزاران شکست، ناامنی، ناامیدی و موارد دیگر که هر کودکی با آن‌ها روبرو می‌شود، دست و پنجه نرم می‌کنند.
والدینی که با خردمندی فرزندان خود را در حل این مشکلات (و در نهایت حل آن‌ها به تنهایی) راهنمایی می‌کنند، به سادگی پسران و دختران خود را برای بزرگسالی آماده می‌کنند. از سوی دیگر، والدینی که فرزندان خود را از این سختی‌ها محافظت می‌کنند، آن‌ها را از تجربیات لازم برای ساختن توانایی مقابله با چالش‌های دشوارتری که بعداً در زندگی با آن‌ها روبرو خواهند شد، محروم می‌سازند.
۳ عنصر ضروری برای ساختن کودکان قوی (مهارت‌های ضروری زندگی کودکان)
اگرچه عناصر زیادی در فرزندپروری مؤثر وجود دارد، اما بیایید سه عنصر ضروری را بررسی کنیم: ایجاد ظرفیت برای سخت‌کوشی، به تعویق انداختن لذت، و ساختن خویشتن‌داری.
۱. سخت‌کوشی
برای کودکان خردسال، کار معمولاً شامل کارهای خانه است. کودکان بزرگتر ممکن است پرستاری کنند، چمن‌های همسایگان را کوتاه کنند، یا به عنوان داوطلب در یک کلیسا یا سازمان مدنی فعالیت کنند. وقتی در سنین نوجوانی هستند، فرصت‌های شغلی در یک محیط کاری رسمی برایشان فراهم می‌شود.
هر یک از این اشکال کار، نقش حیاتی در ساختن حس شایستگی، عزت نفس، اخلاق کاری، و حتی توانایی کنار آمدن با دیگران در یک نوجوان ایفا می‌کند. تأثیرات قدرتمند کار از این نیاز ناشی می‌شود که کودک بر روی یک کار تمرکز کند، در حین تکمیل آن پشتکار داشته باشد، قضاوت کند که آیا به درستی انجام شده است یا خیر، و اغلب دیگران نیز همین قضاوت را انجام دهند.
موفقیت حس غرور و دستاورد را به ارمغان می‌آورد، در حالی که شکست به کودک می‌آموزد که چگونه اشتباهات را اصلاح کند و اهمیت پایداری را در زمانی که موفقیت فوری نیست.
هنگامی که کارهای خانه به دو یا چند کودک محول می‌شود، این مزیت اضافی را دارد که به آن‌ها می‌آموزد چگونه به عنوان یک تیم کار کنند و مهارت‌های ضروری پذیرش تعاملات بین فردی مورد نیاز برای رسیدن به یک هدف را ترویج می‌کند.
برای ایده‌هایی در مورد کارهای خانه مناسب برای سنین خاص، آکادمی روانپزشکی کودک و نوجوان آمریکا دستورالعمل‌هایی را تهیه کرده است.
۲. به تعویق انداختن لذت (صبر)
صبر، یعنی توانایی به تعویق انداختن لذت، فضیلتی است که از طریق محرومیت‌های مکرر به دست می‌آید. کسب این توانایی – یعنی خودداری از عمل بر اساس امیال قوی – برای موفقیت در بزرگسالی ضروری است. یک ضرب‌المثل چینی می‌گوید: “یک لحظه صبر می‌تواند از فاجعه‌ای بزرگ جلوگیری کند. یک لحظه بی‌تابی می‌تواند تمام یک زندگی را تباه کند.”
به تعویق انداختن لذت، یعنی حرکت خلاف غرایز اساسی شما. ما این را می‌دانیم زیرا هر نوزادی که تا به حال دیده‌اید، فاقد صبر است. این کیفیتی نیست که با آن متولد شده باشیم، بلکه باید آموخته شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که توانایی به تعویق انداختن لذت در سنین بسیار پایین، در نهایت منجر به موفقیت تحصیلی بالاتر و مشکلات عاطفی کمتر در آینده می‌شود.
داشتن توانایی انتظار برای پاداش ضروری است، اگر قرار باشد فرد توانایی پایداری در جهت یک هدف را با وجود موانع و ناامیدی‌های اجتناب‌ناپذیری که هنگام دنبال کردن یک دستاورد مهم به وجود می‌آیند، توسعه دهد. این امر در کسب‌وکار، تحصیلات، سرگرمی‌ها و روابط صادق است.
بی‌تابی و نیاز به برآورده شدن فوری خواسته‌ها منجر به انتخاب‌های بد می‌شود. داشتن توانایی “بازی طولانی” و پایداری در مواجهه با مشکلات، برای بسیاری از اهدافی که هر یک از ما در زندگی برای آن تلاش می‌کنیم، ضروری است.
۳. خویشتن‌داری
در حالی که اعمال صبر (به تعویق انداختن لذت) اغلب یک عمل غیرفعال است، خویشتن‌داری می‌تواند فعال یا غیرفعال باشد. گاهی اوقات، فرد را ملزم می‌کند کاری را انجام دهد که ترجیحاً باید از آن اجتناب می‌شد (ساعات طولانی مطالعه، انجام یک تمرین ورزشی دشوار، روبرو شدن با یک موقعیت ترسناک). در مواقع دیگر، شامل انجام ندادن کاری است که به شدت مایل به انجام آن هستید (تماشای بی‌رویه نتفلیکس، خوابیدن تا ظهر، خوردن پنج دونات دیگر).
اگر خویشتن‌داری وجود نداشته باشد یا ضعیف باشد، کودکان هرگز به طور کامل از توانایی‌های خود استفاده نخواهند کرد. علاوه بر این، سطوح قوی‌تر خویشتن‌داری انتقال سالم یک نوجوان به بزرگسالی را افزایش می‌دهد.
این امر تعجب‌آور نیست، با توجه به نقش محوری که خویشتن‌داری در زمینه‌های مختلف زندگی از جمله پیگیری اهداف حرفه‌ای، حفظ روابط سالم، حفظ تناسب اندام و موارد دیگر ایفا می‌کند.
ساختن ظرفیت خویشتن‌داری در کودک را می‌توان از طریق فعالیت‌های مختلفی از جمله کلاس‌های موسیقی، ورزش، تعیین کارهای خانه، یادگیری پس‌انداز پول برای خرید، و تعیین اهداف تحصیلی خاص به دست آورد.
نتیجه‌گیری
مادران و پدران زمانی بیشترین کمک را به فرزندان خود می‌کنند که هدف اصلی فرزندپروری روشن باشد و به عنوان راهنما برای تصمیم‌گیری‌های فرزندپروری آن‌ها عمل کند. اگرچه چنین وضوحی کار تبدیل فرزند شما به یک بزرگسال سالم، مولد و شاد را آسان نخواهد کرد، اما شانس موفقیت شما را افزایش می‌دهد. دستیابی به این هدف، هدیه‌ای ارزشمند است که برای تمام عمر بر فرزند شما تأثیر خواهد گذاشت.
